Dorpsreisje in woord en beeld

Dorpsreisje Niawier – Wetsens 08 juni 2017

Rond 8 uur kwam de bus ter plaatse, er stond al een mooie groep te wachten en Magda had de opgavelijst paraat en zette bij iedere naam een vinkje als men in de bus stapte. Om kwart over acht was Ulbe er nog niet, dus Annemarie belde hem even om te horen of hij nog kwam. Om een lang verhaal kort te maken; Ulbe werd vandaag luxe opgehaald bij huis. De bus kwam voorrijden en de Buschauffeur heeft hem zelfs begeleid naar de bus toe.  We hadden bij vervoerder de Jong weer een verzoeknummer ingediend om de gezellige Jan Jellema als chauffeur mee op de rit en gelukkig; daar was ie weer!  Nadat Anita een welkoms woord had gedaan nam Jan de taak over als reisleider. Helaas regende het toen we Niawier uitreden. Wat ik altijd zeer bijzonder vind is de wistudatjes in de bus (dat is voor mij een mengeling van waarheden en roddeltjes)  geweldig wat men elkaar had te vertellen. Het ging deze rit van huis indelingen van nieuwe huizenbezitters tot  wat leuk dat die en die ook mee is deze reis enz. enz.

Enkele uitspraken :

• Ter hoogte van de Valom “Oh jasses wat is it hjir slecht waar, by ús wie it better”
• Wit jim net wer jim hinne geane en dêr betelje jim ek nog foar?!
• We gean dr hjir of oer Garyp, no dan wurdt it Earnewâld

Er wordt gezegd dat we iedere dag wat leren nou voor mij was het dit:

Jan Jellema onze chauffeur en reisleider heeft ons direct aan het begin van de dag al een leermomentje gegeven: op het Aquaduct bij Burgum  staat de naam Hendrik Bulthuis Akwadukt
Dit blijkt de ontwerper van de BM-er (zeilboot) te zijn.

Terhoogte van Leeuwarden neemt Jan weer de microfoon en vertelt dat de grote boerderij aan de rechterkant de proefboerderij is genaamd: Dairy Campus.

Voor iemand anders gold het later op de rit: Na 64 jaar – De ontdekking dat het Heidenskip ter hoogte van Workum werd aangegeven op de wegwijzer

Via Molkwerum zijn we naar Stavoren gereden, toen de bus bijna tot stilstand kwam begonnen de ouderen onder ons al hun jassen te pakken en gingen dus staan onder het rijden….levensgevaarlijk maar ze waren aan het oefenen voor de zeebenen die ze straks nodig hadden want de Bep Glasius lag klaar aan de kade.  Aangekomen aan boord stond de koffie en appelgebak al klaar, heerlijk daar hadden we “ferlet fan”  Halverwege de reis werd er al gevraagd hoe lang de vaart nog duurde want er werden een paar mensen zeeziekachtig, gelukkig ging het allemaal goed.

De golven waren behoorlijk heftig maar boven op het dek kon lekker in de wind staan. Riel J Dijkstra kwam op een gegeven ogenblik ook buiten op het dek en hij genoot met volle teugen: We hiene juster moatte gean mei dy hurde wyn. Hearlik dan wiene de golven nog een heale meter heger west en hie ik de oranje reinjas oandien en giene we dr foar!!!

Achter de boot vloog een hele groep visdiefjes, ik dacht eerst dat het meeuwen waren maar nee het waren visdiefjes die ook echt vis uit het water pikten geweldig!  En Magda de friese benaming is sékobbe

Rond half 12 werd de boot afgemeerd aan de kade bij Enkhuizen met de woorden: half vijf vertrekt de bus vanaf de achterkant van het station.  Aan wal gekomen konden we het Zuiderzee museum bewonderen. Ik vind zelf de woordkeuze museum niet echt een mooie juiste benaming; voor mij zou het Zuiderzee dorp meer aantrekkingskracht hebben. Een ieder mocht doen waar hij/zij zin in had en er vormden zich groepen, de ene groep ging heel snel bij de huizen langs, terwijl de andere juist alles bekeek en meedeed aan de “voorstellingen”.  Als eerste zagen we de replica van het reddingsboothuis uit Moddergat. Prachtig om te zien, ook waren er kleine huisjes overgezet/nagebouwd uit Moddergat. Onze groep kwam rond 12 uur het huis waar het dagelijkse leven werd weergegeven. De vrouw des huizes had lekkere uiensoep getrokken op een  petroleumstel en wij mochten aanschuiven aan tafel en mee eten. Een  hele leuke ervaring en na een gezellig gesprekje moesten we helaas weer afscheid nemen want er stond nog meer op het programma.  Een paar huizen verder kwamen we in “het huis vol verhalen” daar zat een mevrouw die allemaal verhalen klaar had liggen en we mochten zelf uitzoeken wel verhaal zij zou voorlezen. Wat kon deze vrouw vertellen, stil gekluisterd hingen we aan haar lippen. Halverwege het verhaal kwam een andere groep binnen, zij vonden ook dat deze mevrouw mooi kon voorlezen en zijn na ons verhaal nog blijven zitten voor 2 kleine verhalen.  Daarna hebben we de krachtmeting bij sommige vrouwen getest, er stond een water “oppomper”die moest je rond draaien, hier moest de “GirlPower” wel aan te pas komen. Sommigen hebben nog een heerlijk stukje gebakken zalm genuttigd waarna de reis weer vervolgd werd in het Zuiderzeemuseum;  prachtige oude huizen, een lokaal uit kollum wat weer opgebouwd is, de kerk was ook leuk om te bezoeken. Eigen was er teveel om op te noemen; snoepwinkel, wasserette, bakker, kaaswinkel, postkantoor, boerenleenbank enz. enz.  Nu ik dit verslag zit te typen krijg ik een appje van Anieta Braaksma binnen; ze heeft een prachtig filmpje van de Zuiderzee Karaoke…… dit hebben wij dus helemaal niet gezien en gedaan…. Erg leuk om te zien!

Ook was er nog even tijd om het Enkhuizen zelf even te bekijken, je kon er winkelen in de gezellige winkelstraat.  Terugkomend bij de haven twijfelden we even of we direct naar het station zouden wandelen of dat we via het startplek met de pont mee zouden varen. Toch maar voor het de laatste keuze gegaan want de rolstoel die we hadden geleend moest ook weer terug en het pontje varen leek ons ook wel leuk.  Het pontje bleek een leuk pontje te zijn met zitplekken, dus nog lekker in het zonnetje genietend via het water naar de parkeerplek gebracht. Daarna weer in de bus op naar de volgende bestemming; Joure, dit ritje duurde ongeveer een uurtje, onderweg veel gezien en ook de buschauffeur droeg zijn steentje bij. Het idee van hem om volgend jaar naar Batavia stad te gaan vonden de mannen niet echt YEAH, dus we zullen op zoek naar iets anders moeten. Aangekomen in Joure stond de gastheer al op ons te wachten, de tafels waren weer keurig gedekt. Het eten was dit jaar iets anders dan vorig jaar. Vooraf kon de keuze gemaakt worden tussen varkenshaas of schnitzel. Het was heerlijk en we hadden maar liefst 4 soorten groente: rauwkost, rabarber, doperwten met wortelen en spercie-bonen. Gewone aardappeltjes en gefrituurde aardappeltjes, echte “beppe”jus en pepersaus. Er was meer dan genoeg en als toetje hadden we heerlijk ijs.
Na het eten was het weer tijd om te vertrekken; op naar huis.  Omdat de maag lekker gevuld was en de we de hele dag buiten waren geweest was de kans groot dat enkelen even “knipperke” zouden gaan doen, heb ik (Annemarie) direct maar even het dankwoord uitgesproken voor de gezellige dag en een speciaal  voor de buschauffeur, wat bevestigd werd door een applaus. Het was een prachtige dag!  Om beeld bij de tekst te krijgen kunt u de foto’s aanklikken die gemaakt zijn door Peter. Niet iedereen stelde dat op prijs maar met het oog op;  “foar it neiteam” om over 30 jaar in Nij Sion weer te bekijken is het toch een hele mooie reportage geworden.

Hartelijke groet,  Annemarie Tromp