Dorpsreisje, wat was het een mooie dag.

Dorpsreisje

Op donderdag 26 mei was het dan eindelijk zover: Het dorpsreisje!

Met een schoolreisjegevoel ben je de avond van te voren je tas aan het inpakken,  moet ik nou wel of geen regenkleding meenemen?  Moet ik wel of geen eten meenemen, er staat van wel maar ja een broodje kopen is natuurlijk ook lekker, toch maar een paar stukjes mee voor onderweg want ja de bus kan natuurlijk ook pech krijgen en dan heb ik niks……….

Dit was de eerste keer dat wij meegingen, dus alles op ons af laten komen; ogen en oren goed open want er wordt van alles besproken.

De eersten stonden al vroeg bij NijSion, want het mooiste plekje in de bus is het plekje wat je zelf kan uitzoeken!   Magda controleerde of iedereen er was d.m.v de checklist  en ze had iedereen zo goed in de picture; ik zou haar even assisteren maar dat was niet nodig; degene die nog maar net de hoek omkwam had Magda alweer afgevinkt.

Toen de laatste persoon zich had gemeld kon het avontuur beginnen!  De bus vertrok om 8.40 uur en ging van de Bornensisstrjitte op naar Oosternijkerk – Ternaard . Er werden onderweg  leuke uitspraken gedaan: 1 ervan was:   “ Het leuke van in een bus zitten is dat je over de haag in tuinen kunt kijken”.

Toen de bus dicht bij Holwerd arriveerde werd er gezegd: “we gean fest nei Amelân mei de healve tsienen boat”    maar de bus ging niet rechtsaf naar de pier maar linksaf op naar Leeuwarden en  ter hoogte van  Hallum was het :  “ Ooooh no wit ik it: we gean nei dat nije fleantuch op’e fleanbasis yn Ljouwert. Maar helaas gingen we om Leeuwarden heen.

Op naar Franeker, maar ook daar stopte de bus niet;   Toen kwamen we langs mooie dorpjes en smalle wegen, we zagen paarden met veulens en de oh & ah’s waren bijna niet van de lucht…. We waren natuurlijk ook bevoorrecht met het prachtige weer; de wereld zag er een stuk vrolijker uit.

De bus stopte in Achlum bij een oude melkfabriek: Wij mochten de KLAFA Chocola fabriek bezichtigen!  Eerst werden we door de eigenaresse welkom geheten buiten het gebouw want wij moesten i.v.m de hygiëne een mooie muts op! Iedereen volgde het advies op want niemand wou buiten blijven staan……. We mochten naar binnen; wow wat was het daar koud, er stonden stoelen in de koeling hier kregen we 2 kopjes koffie met een lekker stuk cake. Daarna werd er door de eigenaar Jan Klaver een verhaal verteld over het ontstaan van het bedrijf. Deze man kon het mooi vertellen, één en al enthousiasme over zijn vrouw, personeel en natuurlijk hun product. Ik vond het geen straf om te moeten luisteren.  Omdat we met een vrij grote groep waren (47 personen) moesten we beloven dat we door zouden lopen en nergens aan zouden zitten want dat kon hij natuurlijk niet allemaal controleren en vanwege alle wetten en regels wou hij niet dat er wat gebeurde.

We hebben een prachtige rondleiding gehad,  na de rondleiding gingen we weer terug naar de koeling waar ook hun winkeltje was. Degene die nog even wou genieten van hun lekkere chocola kon maar uitzoeken, voor relatief weinig geld.  Toen moesten we de bus weer in want het programma was nog niet afgelopen.

De vraag: waar gaan we heen? Werd weer gesteld; onze chauffeur Jan Jellema stelde ons gerust.
Het duurt nog wel even en als het goed is zit er een knop aan je stoel en kun je de stoelen uitelkaar schuiven en de andere knop is om achterover bij je achterbuurvrouw op schoot te liggen. Dus zet de stoel in de relax stand en geniet!   Zo gezegd zo gedaan en ondertussen weer goed de oren open voor leuke anekdotes en jawel:

Lekkere kofje ha we hawn mei heerlijke cake;  dr sieten wol wot glitterkes yn de cake……. Nee juh dat wiene rezynen……..oh no dat hoech ik net doch my mar gewoane cake……………

Ongeveer een half uurtje later waren we in Workum, hier konden de dames hun hart weer ophalen in de winkels en de heren een visje met de nodige sapjes op het terras.  Ik zat in het groepje wat eerst de mooie kerk ging bezichtigen; prachtig wat een gebouw, we hebben allerlei waardevolle dingen bekeken, van verschillende draagbaren tot een mooi doopketting, schilderijen, ramen enz enz.

Daarna hebben we heerlijk gegeten op het terras en natuurlijk even heerlijk genoten van het zonnetje……….vervolgens enkele winkels bezocht en sommigen zijn zelfs nog geslaagd voor mooie schoenen en tassen.

Om 14 uur zou iedereen weer bij de bus zijn, het werd iets later want de groep terrassers hadden klonten in het bier ofzo…………. 14.15 uur zat iedereen dan eindelijk weer in de bus. Zouden we dan nu al naar huis gaan?  Nee de bus bracht ons naar het museumdorp in Allingawier; wat een gezellig dorp. Na het welkom in de boerderij met koffie/thee en lekkere oranje koek mochten we zelf het dorpje verkennen. Er werden demonstraties gegeven in de smederij en bakkerij  en om 16 uur zou de film in de kerk worden aangezet. Wie graag wou boerengolfen kon zijn/haar hart ophalen, wat hebben we genoten!

Na de film was het weer tijd om te vertrekken, het spontane idee kwam om een foto te maken van de hele groep alleen stond ¾ van de groep klaar en jawel toen misten we ¼  snel geprobeerd om de  verdwaalden op te sporen maar het geduld niveau was niet erg hoog van de wachtenden en werd de foto afgeblazen…..   Op naar Joure  toen we de parkeerplek opreden werd er al geopperd; jongens we moatte bowle…….nou dat werd eten…….. er was genoeg; soep, schnitzels , spinazie a’la crème, rabarber, aardappelen, gekruide aardappelen, bloemkool en jus.

Daarna kwam er nog een lekker ijsje met slagroom.  Nadat iedereen zijn/haar consumpties had afgerekend was het tijd om weer in de bus te gaan zitten; maar de meesten vroegen toch nog om een groepsfoto en jawel iedereen stond klaar……en toen misten we 1…….. de busschauffeur snel naar binnen, het geduld werd weer aardig op de proef gesteld maar gelukkig daar was ie dan en kon eindelijk de foto worden genomen…..misschien voor nu zo gewoon maar voor later zeker bijzonder!

Op de terugweg hebben we weer een mooi stuk over de Centrale As gereden en dan merk je hoe veel tijd het scheelt om  thuis te komen.  Al rijdend naar Niawier bedacht ik ineens hoe wij Pake en Beppe Holwerde (Jacob en Jantje)  altijd op stonden te wachten met het “ouden van dagen reisje”  ze hadden dan lekkere snoepjes voor ons meegenomen. We gingen dan met zn allen naar Nij Sion en er werd dan een verslagje voorgelezen wat ze die dag hadden gedaan en  ineens  “hoorde” ik  het lied; Ik wil u God mijn dank betalen in mijn gedachten, volgens mij werd dat lied altijd als afsluiting gezongen en het meest  bijzondere  vond ik dan altijd :  dat al die mensen die daar zongen het lied helemaal uit hun hoofd kenden!

Om 20.14 uur kwamen we bij Nij Sion aan en de bus begon te toeteren; waarom ?? Er stond jeugd van Niawier  ons op te wachten: Hoe Leuk!

Bedankt mede-dorpelingen voor de hele gezellige dag!

Ik bedenk me nu ineens dat we ook hebben besproken dat we zouden vermelden dat de jongste medereizigster 32 jaar was en de oudste durfden we niet te vragen, maar dat maakt ook niet uit want het was een heel gezellig reisje met verschillende leeftijden en volgens  mij voor een ieder wat wils. Hierbij wil ik direct een oproep doen voor volgend jaar: hou onze flyers in de gaten want het maakt niet uit hoe jong of oud u bent het dorpsreisje is voor elke leeftijd!

Groeten,

Annemarie Wiersma

Klik op een foto om naar het volledige album te gaan.

[pwaplusphp album=6290572200284103169]